Θυμάρι και ιστορία

Το θυμάρι είναι ένα βότανο με μαγειρική, φαρμακευτική και καλλωπιστική χρήση.

Οι αρχαίοι Αιγύπτιοι χρησιμοποιούσαν το θυμάρι στην ταρίχευση. Ωστόσο, οι αρχαίοι Έλληνες το χρησιμοποιούσαν στα λουτρά τους ως και ως θυμίαμα στους ναούς πιστεύοντας ότι είναι πηγή κουράγιου. Η ονομασία θυμάρι προέρχεται από το «θύειν» που σημαίνει «βγάζω καπνούς» και αργότερα από το «θυσιάζω» αφού έκαιγαν στους βωμούς κλαδιά θυμαριού. Φαίνεται
όμως ότι έχει σχέση και με το «θυμό», που σύμφωνα με τον Πλάτωνα αποτελούσε ένα από τα τρία μέρη της ψυχής, την κινητήρια δύναμη της ανδρείας η οποία με τη σειρά της θρεφόταν από το «θύμο». Οι Ρωμαίοι στρατιώτες πλενόταν με νερό αρωματισμένο με θυμάρι για να αποκτήσουν κουράγιο και δύναμη πριν τη μάχη. Ο Ιπποκράτης το χρησιμοποιούσε για την αντιμετώπιση της φυματίωσης.