Δευτέρα 27 Ιανουαρίου 2014

Ρίγανη

 Η ρίγανη είναι αρωματικό ποώδες, πολυετές, ιθαγενές και θαμνώδες φυτό της Μεσογείου και της Κεντρικής Ασίας. Το φυτό έχει ύψος 20-80 εκ., έχει φύλλα αντίθετα μήκους 1-4 εκ. Αναπτύσεται καλά σε εδάφη με pH 6-9 και μπορεί να εκμεταλλευτεί , όταν καλλιεργείται, ακόμα και πολύ φτωχά , ξηρικά και πετρώδη εδάφη. Τα άνθη της έχουν χρώμα άσπρο-μώβ και ανθίζει από Ιούνιο κυρίως μέχρι Αύγουστο αναλόγως της περιοχής. Το όνομά της προέρχεται από τις λέξεις όρος και γάνος δηλαδή το φυτό που λαμπρύνει το βουνό. Στην Ελλάδα η ρίγανη είναι αυτοφυής συνήθως σε ορεινές και βραχώδεις περιοχές και θεωρείται η καλύτερη παγκοσμίως. Το έδαφος, το κλίμα, το υψόμετρο αλλά και ο τρόπος επεξεργασίας συμβάλλουν στην ποιοτική της διαβάθμιση.

 Η ρίγανη είναι  βασικό συστατικό της μεσογειακής κουζίνας με την έντονη, πικάντικη και αρωματική της γεύση. Είναι όμως γνωστή από την αρχαιότητα για τις θεραπευτικές της ιδιότητες.

Η επιστημονική έρευνα έχει διαπιστώσει αντιβιοτικές και αντισηπτικές ιδιότητες στη ρίγανη (ιδιαίτερα στο αιθέριο έλαιο) και την κατατάσσουν στα αντιοξειδωτικά φυτά. Πολύτιμη σε προβλήματα του στομάχου, ιδιαίτερα στην γαστρική ατονία. Βοηθά σε εντερικές διαταραχές και στους πόνους της κοιλιάς. Θεωρείται διεγερτικό, εφιδρωτικό, αποχρεμπτικό και αντιασθματικό. Κατάλληλο  για ουλίτιδα πονόδοντο και φλεγμονές του λαιμού με στοματικές πλύσεις και γαργαρισμούς 2-3 φορές την ημέρα.  Χρησιμοποιείται σε περιπτώσεις γρίπης, κρυολογήματος, αμηνόρροιας (ως εμμηναγωγό) κατά των ρευματικών πόνων των μυών και των αρθρώσεων, κατά του πονοκεφάλου και της ευκοιλιότητας. Με πλύσεις, λουτρά και εντριβές δρα κατά του «στραβολαιμιάσματος» των μυϊκών ψύξεων, της φθειρίασης. Βοηθά στην επούλωση και αποστείρωση πληγών και αμυχών που πυορροούν. Ελευθερώνει από τους σπασμούς και τον λόξυγγα.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου